Κυριακή 20 Ιουλίου 2008

Συμβασιούχοι Γιατροί ΙΚΑ Δύο Ταχυτήτων

Απολογισμός του 2007 –Προσδοκίες για το 2008

Οι 5500 συμβασιούχοι αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου γιατροί και οδοντίατροι του Ιδρύματος καθώς και οι 900 γιατροί με 24μηνες συμβάσεις έργου, καλύπτουν σήμερα το 80% των αναγκών για πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ.

Ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός της χώρας επιμένει όλο αυτό το δυναμικό, να εργάζεται χωρίς να θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα.Και ενώ οι αορίστου χρόνου διεκδικούν απ΄τη πολιτεία ισονομία με τους μόνιμους συναδέλφους τους , με τους νόμους 3302/04 κ΄3518/06 προσλαμβάνεται ιατρικό προσωπικό με 24μηνες συμβάσεις έργου.

Όλοι οι γιατροί καλύπτουν διαρκείς και πάγιες ανάγκες . Γιατί όμως ,καμία κυβέρνηση δεν δέχεται να αναγνωρίσει ,ότι το προσωπικό της είναι στην ουσία μόνιμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται όσον αφορά τις υποχρεώσεις του εργοδότη; Το 2001 με αφορμή επικείμενες αλλαγές στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας αναπτύχθηκε ένα ισχυρό κίνημα των γιατρών με τον νεοσύστατο ΄΄Σύλλογο Συμβασιούχων Ιατρών ΙΚΑ Αττικής΄΄ να πρωτοστατεί.Ο αγώνας συνεχίστηκε μέχρι παραμονές εκλογών το 2004, οπότε ψηφίστηκε στην Βουλή ο Ν.3232 χωρίς δικαίωμα συνταξιοδότησης των αορίστου χρόνου πλέον γιατρών.Η νέα κυβέρνηση, παρόλες τις προεκλογικές υποσχέσεις, δεν προχώρησε στην κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση για ασφάλιση-συνταξιοδότηση.

Πρωταρχική σημασία, σε μια χώρα όπου οι θεσμοί λειτουργούν υποδειγματικά, είναι τα κόμματα να ανακοινώνουν τις προεκλογικές τους θέσεις χωρίς κρυφά χαρτιά και ατζέντες , και έτσι να μαθαίνει ο Ελληνικός λαός τι πραγματικά θα ακολουθήσει,όταν αναλάβουν την εξουσία . Τα τελευταία 15 χρόνια κανείς πολίτης αυτής της χώρας δεν γνωρίζει τις προθέσεις και τις θέσεις των μεγάλων κομμάτων για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας!Άπειρες φορές έχουμε ακούσει για επικείμενα νομοσχέδια . Είναι φανερό , ότι υπάρχει μια τάση να υλοποιηθούν οράματα ,που θα μειώσουν την κρατική συμμετοχή ,γιατί όχι και θα τη καταργήσουν τελείως ,με την εισβολή μεγάλων ιδιωτικών ομίλων παροχής υπηρεσιών υγείας και μάλιστα πολυεθνικών.Η αρχή της παγκοσμιοποίησης και στο χώρο της υγείας είναι γεγονός και ο κατήφορος δεν θάχει τελειωμό, αν ο πολίτης δεν αντιληφθεί έγκαιρα την πραγματικότητα.

Είναι αλήθεια , ότι το ΙΚΑ συμμετέχει στην εργοδοτική εισφορά στο ΤΣΑΥ – εισφορά χωρίς ανταποδοτικότητα που ανέρχεται στο13,33% επί των μεικτών αποδοχών.Δεν θα ήταν δύσκολο με νομοθετική ρύθμιση, αυτά τα χρήματα να γίνουν ανταποδοτικά με ταυτόχρονη εισφορά ,που αναλογεί στον εργαζόμενο.Αυτά σε θεωρητική βάση , γιατί στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις έχουν άλλα σχέδια!Και σε τελική ανάλυση η σημερινή ΄΄κρίση΄΄ του ασφαλιστικού συστήματος όπως προβάλλεται , δεν είναι κρίση, αλλά εντάσσεται στα πλαίσια αλλαγής της δομής του συστήματος αυτού.Οι υγειονομικοί , που ασφαλίστηκαν από το 1993 και μετά θα λάβουν μηνιαία σύνταξή (κατώτατη κλάση) απ’το ΄΄ευγενές΄΄ταμείο το ΤΣΑΥ 461,97 ευρώ(35ετία).Στα σχέδια λοιπόν αυτά ,εντάσεται και ο διορισμός των 24μηνιτών γιατρών , στην ουσία ΄΄αναλώσιμο φτηνό ανακυκλούμενο υλικό΄΄,χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα όπως αναρρωτικές –κανονικές άδειες , με αποδοχές 900 ευρώ μηνιαίως. Εντάσσεται και ο΄΄θεσμός των stage΄΄στο υγειονομικό και διοικητικό προσωπικό με την ανασφάλιστη εργασία και τις αποδοχές των 400-500 ευρώ το μήνα.Η αρχή της ΄΄ελεύθερης οικονομίας΄΄στην πρωτόγονη της εκδοχή, την εποχή του μεσαίωνα.Εκεί θάρθει ΄΄ως από μηχανής θεός΄΄ένα νέο σύστημα που θα ΄λύσει΄΄ το πρόβλημα ,άκρως ιδιωτικό και ΄΄δίκαιο , ελαφρώς καλύτερο΄΄ από το σημερινό,πάντα όμως εναρμονισμένο στο ΄΄παγκόσμιο γίγνεσθαι΄΄.

Το ασφαλιστικό πρόβλημα των γιατρών του ΙΚΑ , δεν είναι συντεχνιακό με την στενή έννοια, αλλά εντάσσεται σ’ένα πλαίσιο γενικότερο ,που αφορά την περίθαλψη και την ποιότητα ζωής .Αφορά τα αποθεματικά των ταμείων και την ακίνητη περιουσία τους ,που ανήκει σ’ολους τους ασφαλισμένους.Πρέπει να αφορά άμεσα, τα ανώτατα συνδικαλιστικά όργανα , τους επιστημονικούς συλλόγους και ολόκληρη την παραγωγική κοινωνία.Αν δεν καταλάβουμε έγκαιρα την νέα πραγματικότητα και το 2008 θάναι δυσοίωνο.

Αθήνα 19 Δεκεμβρίου 2007

Παναγιώτης Ν. Ψυχάρης

Γεν.Γραμματέας Συλλόγου Συμβασιούχων

Ιατρων ΙΚΑ Αττικής

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Συνάδελφοι,
Αρχικώς να ευχηθώ καλή συνέχεια στους αγώνες σας και στο blog σας.
Χρησιμοποιώ 2ο πρόσωπο όταν σας απευθύνομαι, παρά το γεγονός ότι σας προσφώνησα συναδέλφους, διότι εγώ ανήκω στην τρίτη (και ίσως τέταρτη και πέμπτη) κατηγορία ιατρών και οδοντιάτρων - που δυστυχώς δεν εντάσσεται ούτε σε λογική ύπαρξης, αλλά ούτε και σε λογική διεκδικήσεων παρόμοια με την δική σας - την περίφημη κατηγορία των συμβασιούχων έργου – κάτεργου, με 850 ευρώ αποδοχές ή 1000 ευρώ ή 12μηνης ή 24μηνης διάρκειας (να πως μαζεύονται οι διάφορες κατηγορίες ή ταχύτητες κατά την προσφιλή σας έκφραση). «Παιδιά» και μείς του 3232/04, όπως αναθεωρήθηκε από τον 3303/04, όπως «βελτιώθηκε» από τον 3518/06, προσφέρουμε αγόγγυστα το έργο μας, είμαστε όλοι ακμαιότατοι (δεν αρρωσταίνουμε ποτέ), είμαστε περήφανοι ( γι αυτό δεν δεχόμαστε δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, επίδομα αδείας), δεν μας τρομάζουν οι υπερωρίες (χαρά μας! γι αυτό δεν διεκδικούμε ώρες υπερωριών), δεν πάμε διακοπές παρά μόνο λίγες μέρες (διότι το χαρτζιλίκι δεν φτάνει μια που μας κόβεται ο μισθός, ούπς συγγνώμη, η αποζημίωση καλύτερα γιατί ο μισθός είναι για τους «εξαρτημένους εργασιακά», ενώ εμείς είμαστε ανεξάρτητοι), είμαστε πάνσοφοι και ιδιαίτερα καλά καταρτισμένοι επιστημονικά (γι αυτό και δεν διεκδικούμε 15 μέρες εκπαιδευτική άδεια ετησίως για επιμόρφωση – τι να την κάνουμε!), έχουμε υψηλή συνδικαλιστική συνείδηση και συμμετέχουμε σε όλες τις απεργίες σας (παρά το γεγονός ότι το επίδομα βιβλιοθήκης και το βαθμολόγιο μας είναι αδιάφορα). Βέβαια, από την πρώτη μέρα έμαθα ότι και σεις κάποτε ήσασταν έτσι και με αγώνες καταργήσατε το «μεσαιωνικό αυτό καθεστώς εργασίας» όπως έγραφαν και τα τότε Δελτία Τύπου που εκδίδατε. Τώρα, πως επανέκαμψε αυτό το καθεστώς κάτω από την μύτη του συνδικαλιστικού κινήματος; ομολογώ ποτέ δεν κατάλαβα! Δεν πειράζει όμως! Θα τραβάμε λίγο ζόρι κάθε φορά που λήγουν οι συμβάσεις μας, αλλά στο τέλος θα τα καταφέρνουμε με ή χωρίς την βοήθεια σας. Δεν σας κρύβω όμως ότι φοβάμαι το ρεβανσισμό, είδος ιδιαίτερα ανεπτυγμένο σε αυτόν τον τόπο και ίσως ξαναλειτουργήσει η εξ Αμερικής ορμώμενη λογική: «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Έτσι λοιπόν θα σας παρακαλούσα να σκύψετε ΚΑΙ στο δικό μας πρόβλημα και να μας βοηθήσετε, παρακάμπτοντας, τουλάχιστον στο δικό μας θέμα, τις όποιες διαφορές έχετε μεταξύ σας – και δεν είναι λίγες. Να εξομοιωθούμε με εσάς θέλουμε και με την ειλικρινή σας προσπάθεια να μας βοηθήσετε, ίσως τα καταφέρουμε.
Συναδελφικά

Υ.Γ. Δεν γράφω το όνομα μου, για να μην γίνω βορά άγριων θηρίων. Συμπαθάτε με!