Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Οδοντιατρική περίθαλψη, ο ελλείπων παράγων.

ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ Για να προτείνουμε την πολιτική μας - για την Οδοντιατρική Περίθαλψη - απαιτείται η όσο το δυνατόν καλλίτερη καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης και των προβλημάτων. Με την υπάρχουσα κατάσταση στο χώρο της Οδοντιατρικής - και μάλιστα στις ιδιαιτέρως δύσκολες σημερινές συνθήκες - δημιουργούνται τεράστια προβλήματα στο μεγαλύτερο μέρος του λαού , αλλά και στους ίδιους τους οδοντιάτρους ∙ όπου ούτε ο λαός απολαμβάνει αξιοπρεπούς οδοντιατρικής φροντίδας - αφού πρέπει να καλύπτει ιδιωτικά το σύνολο της δαπάνης - ούτε οι οδοντίατροι μπορούν να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή διαβίωση (κλείσιμο οδοντιατρείων, φυγή στο εξωτερικό). Έτσι, δικαιώνεται η θέση μας για ίση και δωρεάν, δημόσια οδοντιατρική φροντίδα. Όταν η οδοντιατρική στηρίζεται στην ιδιωτική δαπάνη - τότε οδηγούμαστε στην μέτρια έως και κακή στοματική υγεία διότι: α'. Ο κόσμος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις δαπάνες λόγω εισοδηματικής ανεπάρκειας, ή της συρρίκνωσης του εισοδήματος του ∙ β'. Έχουμε έλλειψη ενημέρωσης για τη σπουδαιότητα της στοματικής υγείας ∙ γ'. Η πρόληψη είναι ανύπαρκτη (!) ∙ δ'. Είναι αναποτελεσματική η όποια δημόσια παρέμβαση ! Στόχος Μας είναι, σταδιακά να μεταβούμε - από τη σημερινή άναρχη κατάσταση – σε μία Δομή δημόσιας παροχής οδοντιατρικής φροντίδας. Η οδοντιατρική - έκ της φυσεώς της - είναι κυρίως πρωτοβάθμια. Ο τελικός στόχος μας είναι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (Π.Ο.Φ.) στους πολίτες της χώρας μας, να παρέχεται από το δημόσιο. Εκτιμούμε ότι η χώρα μας χρειάζεται περίπου 7.500 οδοντιάτρους - για την κάλυψη όλου του πληθυσμού – ώστε να αναλογούν σε έναν οδοντίατρο 1.500 κάτοικοι ∙ ή ενδεικτικά 33 οδοντιάτρους σε κάθε Κέντρο Υγείας ανά σύνολο πληθυσμού 50.000 ατόων. Οι οδοντίατροι θα εργάζονται σε 2 βάρδιες, πρωί και απόγευμα. Σε αυτούς θα προστεθούν και όσοι ειδικοί χρειάζονται: ορθοδοντικοί, γναθοχειρουργοί ,ειδικευμένοι παιδοδοντίατροι, ειδικευμένοι στοματολόγοι, για τους οποίους απαιτείται εξειδικευμένη μελέτη-πρόταση για το πόσοι και πώς θα ενταχθούν στο σύστημα. Ό Κάθε οδοντίατρος - ενταγμένος στο σύστημα - θα πρέπει να πραγματοποιεί 10 ραντεβού - των 45’λεπτών - στο ωράριό (εργασίας) του ∙ ή τουλάχιστον 1 ασθενή ανά ½ωρο .
Κάθε Κ.Υ. δύναται να διαθέτει και ένα οδοντοτεχνικό εργαστήριο ∙ για την κατασκευή των ενδεικνυόμενων προσθετικών αποκαταστάσεων. Στα Κ.Υ. θα υπηρετούν και πλείστοι όσοι βοηθοί οδοντιάτρων απαιτούνται, ώστε να στελεχώνουν επαρκώς το προσωπικό της κάθε βάρδιας. Το άνωθεν μοντέλο θα ήταν ιδανικό , Άν η στοματική υγεία του λαού ήταν ικανοποιητική και ο κάθε πολίτης της χώρας Μας , προσερχόταν περιοδικά – δις ετησίως – στα οδοντιατρεία (Π.Φ.Υ.) ∙ για προληπτικούς ελέγχους και έγκαιρη αποκατάσταση τυχόν προβλημάτων, ώστε να διατηρεί τη στοματική του υγεία. Σήμερα δυστυχώς μακράν απέχουμε άπ’αυτήν την ιδανική κατάσταση. Τα προβλήματα με τη στοματική υγεία - του λαού - είναι πολλά και θα χρειαστεί για πολύ χρόνο η συνεπικουρία όλων των οδοντιάτρων της χώρας (περίπου 14.500) - υπό δημόσιο έλεγχο - για να λυθούν. Άρα προτείνουμε ένα μεικτό μεταβατικό σύστημα παροχής Π.Ο.Φ. Σ΄αυτό το μεταβατικό στάδιο η Π.Ο.Φ. θα παρέχεται από το δημόσιο στα Κέντρα Υγείας , ή στις μονάδες Π.Φ.Υ. ∙ αλλά και από ιδιώτες οδοντιάτρους στα ιατρεία τους. Ποία η αναγκαιότητα τού μεταβατικού σταδίου; 1ον Επειδή σήμερα σχεδόν εξ’ ολοκλήρου η Π.Ο.Φ. - στην χώρα μας - παρέχεται από τους ιδιώτες οδοντιάτρους και οι δαπάνες βαρύνουν τους ασθενείς. 2ον Επειδή τα ασφαλιστικά ταμεία και ο ΕΟΠΥΥ (σήμερα Π.Ε.Δ.Υ.) έχουν καταρρεύσει οικονομικά - για διάφορους λόγους (κούρεμα αποθεματικών, κακοδιαχείριση, ανύπαρκτη κρατική χρηματοδότηση κ.τ.λ.) - και δεν μπορούν να στηρίξουν την οδοντιατρική περίθαλψη του λαού - ούτε καν το παλιό μίζερο σύστημα Π.Ο.Φ. - την οποία παρέχουν είτε ιδιώτες οδοντίατροι - με ανεπαρκή κι’ απαρχαιωμένα τιμολόγια - είτε οι λίγοι - αναλογικά - και με ανεπαρκή μέσα - οι οδοντίατροι του Ι.Κ.Α. και των λοιπών ταμείων (Τράπεζες, ΔΕΚΟ κ.α.) . 3ον Επειδή - δεδομένης της βαθειάς οικονομικής κρίσης της Ελλάδας - το κράτος αδυνατεί ν’ αναλάβει όλο το βάρος της Π.Ο.Φ. ∙ όταν κληθούμε να κυβερνήσουμε – προσλαμβάνοντας όσους οδοντίατρους επιθυμούν να ενταχθούν στη δημόσια Π.Ο.Φ. με πλήρη κι’ αποκλειστική απασχόληση – θα υποχρεωθούμε να θέσουμε τις εξής προτεραιότητες : Α’) Θέτουμε τις βάσεις για την προληπτική οδοντιατρική, ορίζοντας στόχους και δι τις ομάδες – όπως είναι αυτή των παιδιών (έως 18 ετών). Στη συνέχεια – στο πρόγραμμά μας – προσθέτουμε ηλικιακές ομάδες ∙θέτοντας την ίδια λογική πρόληψης , στην αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων της στοματικής υγείας όλων των πολιτών. Θέλουμε με την κατάλληλη ενημέρωση – διδασκαλία στοματικής υγιεινής σε γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιά – καθώς και με όποιες προληπτικές επεμβάσεις – όπως τοπικές φθοριώσεις οδόντων, διακοπή έξεων κ.τ.λ. – να συντελέσουμε στον δραστικό περιορισμό – ει δυνατόν και τον αφανισμό –της οδοντικής νόσου! Είναι θεμελιώδης μας αρχή – με την Π.Ο.Φ. (οδοντιατρική περίθαλψη) – Να μεγαλώνουν παιδιά - ει δυνατόν - άνευ τερηδόνας και επίκτητων ορθοδοντικών προβλημάτων. Όταν πλέον ενηλικιωθούν - να είναι υγιείς στοματολογικά-οδοντικά πολίτες. Θα επιτύχουμε να έχουμε έναν υγιή πληθυσμό, όπως και τη μέγιστη ελαχιστοποίηση των δαπανών. Η πρόληψη, γενικώς στην ιατρική, είναι η φθηνότερη και η πλέον Αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση της ασθένειας.
Είναι τόσο απλό , όσο απλό ακούγεται! Η προληπτική θεραπεία στα παιδιά, επιτυγχάνεται με δύο επισκέψεις ετησίως. Στην προληπτική οδοντιατρική μονάδα της Π.Ο.Φ. - που θα υπάρχει σε κάθε μονάδα Π.Φ.Υ. - και περιλαμβάνει τα εξής: α'. Έλεγχος και διδασκαλία στοματικής υγιεινής και σωστής διατροφής. β'. Καθαρισμός οδοντικής πλάκας και τρυγίας. γ'. Φθορίωση δοντιών. δ'. Προληπτικές εμφράξεις οπών και σχισμών. ε'. Ορθοδοντικός έλεγχος και απομάκρυνση από το φραγμό νεογιλών δοντιών, που εμποδίζουν την ανατολή των μονίμων. στ'. Προληπτικές ορθοδοντικές παρεμβάσεις (μηχανήματα διατήρησης χώρου κ.α.). Για τα υπόλοιπα οδοντιατρικά προβλήματα υγείας των παιδιών, να παρέχεται πλήρης θεραπευτική κάλυψη από το δημόσιο φορέα, ή από τους ιδιώτες οδοντιάτρους - δημοσία δαπάνη ! Β’) Αντιμετώπιση δημοσία δαπάνη οιουδήποτε έκτακτου περιστατικού - όπως πόνος-οίδημα-απόστημα κ.τ.λ. - για όλους όσους απευθύνονται στις μονάδες της δημόσιας Π.Ο.Φ. . Σε κάθε μονάδα Π.Φ.Υ. θα υπάρχουν οδοντιατρεία αντιμετώπισης εκτάκτων-επειγόντων περιστατικών. Στα έκτακτα περιστατικά περιλαμβάνονται τα εξής: α'. Αντιμετώπιση του πόνου (δηλ. διάνοιξη και προσωρινή έμφραξη δοντιού, με ακρορριζικό απόστημα, σχάση-παροχέτευση φατνιακού αποστήματος ∙ εξαγωγή δοντιού, που δεν επιδέχεται άλλης θεραπευτικής αντιμετώπισης και φαρμακευτική αγωγή). β'. Αντιμετώπιση της ουλίτιδας, ως επείγοντος περιστατικού, διότι εξελίσσεται σε περεταίρω οδοντική νόσο. Άρα καθαρισμός δοντιών και διδασκαλία στοματικής υγιεινής (ως η επιδιωκόμενη προληπτική επέμβαση). γ'. Αντιμετώπιση τραυμάτων και κακώσεων του στομάτο-γναθικού συστήματος (Α’ βοήθειες σε κατάγματα δοντιών, γνάθων και αιμορραγίες). δ'. Στοματολογικός έλεγχος, για πιθανή ύπαρξη προκαρκινικών και καρκινικών αλλοιώσεων - στους ιστούς του στόματος - και παραπομπή σε ειδικά δευτεροβάθμια κέντρα, για την αντιμετώπιση τους. Πρωταρχική είναι η έγκαιρη διάγνωση (σώζονται ζωές!) , καθώς και η ενημέρωση – διδασκαλία για τη διακοπή έξεων, όπως το κάπνισμα κ.τ.λ. ε'. Αντιμετώπιση νωδών (άνευ οδόντων) ατόμων. Είναι μία αναπηρία, που αφορά κυρίως τις (κοινωνικές) ομάδες 3ης ηλικίας ∙ αλλά και τους πένητες (απόρους), καθώς και τους ανασφάλιστους, ή άνεργους συμπολίτες μας, οίτινες μύριοι εμφανίζονται στις μέρες μας (πληθαίνουν δε αναφορές οδοντιάτρων, ότι προσέρχονται ασθενείς - στα ιατρεία τους - με έντονο άλγος κι’ επειδή αδυνατούν να επωμιστούν το κόστος μιάς θεραπείας παρακαλούν για μια φτηνότερη, όπως η εξαγωγή!). Για όλα τ’ άλλα προβλήματα, οι ασθενείς θα παραπέμπονται στους ιδιώτες οδοντιάτρους ∙ όπου θα παρέχονται οδοντοθεραπείες - σε συνεργασία με το δημόσιο φορέα και υπό τον έλεγχό του. Το κράτος θα εξασφαλίσει την όποια οικονομική στήριξη κριθεί απαραίτητη σ΄αυτή την πρώτη φάση - ως ποσοστό συμμετοχής του - στη δαπάνη. Π.χ. θα καλύπτει το ⅓ , ή ½ , ή τα ⅔ της δαπάνης. Το ποσοστό αυτό μπορεί να κυμαίνεται ανάλογα και με το είδος της θεραπευτικής αγωγής. Προάγουμε δε τις θεραπείες που διατηρούν τα φυσικά δόντια στον οδοντικό φραγμό (Π.χ. επικροτούμε την ενδοδοντική θεραπεία και αποδοκιμάζουμε την εξαγωγή). Η υπόλοιπη δαπάνη θα βαρύνει τον ασθενή. Σ’αυτή την περίπτωση το τιμολόγιο θα είναι προκαθορισμένο. Οι τιμές θα έχουν συμφωνηθεί μεταξύ του κράτους και οδοντιατρικών φορέων, στο πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων. Η πορεία αυτής της διαδικασίας θα είναι στην κατεύθυνση να καλύπτει το κράτος όλο, ή και το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης ∙ ώσπου να εξασφαλίσει (το κράτος) τη συνολική κάλυψη της (δαπάνης). Φυσικά οι μεν συνεργαζόμενοι (με το δημόσιο) οδοντίατροι , θα έχουν την υποχρέωση της αυστηρής τήρησης του τιμολογίου. Όσοι δε οδοντίατροι δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην Π.Ο.Φ. , θα παρέχουν την οδοντιατρική περίθαλψη, χωρίς καμία κρατική συμμετοχή (στις δαπάνες). Άρα σ΄ένα τέτοιο σύστημα θα έχουμε τρεις κατηγορίες οδοντιάτρων: Α’. Οδοντίατροι - δημόσιοι υπάλληλοι ∙ στα κέντρα Π.Φ.Υ., πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με προτεραιότητα στους νεώτερους. Θα απασχολούνται στα οδοντιατρεία της προληπτικής οδοντιατρικής και της έκτακτης ανάγκης{επειγόντων περιστατικών}, όπως περιγράφονται άνωθεν. Β’. Οδοντίατροι συμβεβλημένοι με το δημόσιο ∙ οίτινες στο ιατρείο τους θα δέχονται ασθενείς (του δημοσίου), εφαρμόζοντας το συμφωνημένο (δημόσιο) τιμολόγιο, με τα ποσοστά συμμετοχής – ελεγχόμενοι από το κράτος. Μπορούμε να θεσπίσουμε και κίνητρα ομαδοποίησης ιατρείων {πολυοδοντιατρεία}, για τη μείωση του κόστους της λειτουργίας τους.
Γ’. Οδοντίατροι, οίτινες δεν έχουν καμία οικονομική συνεργασία-σύμβαση με το κράτος. Όλοι {οι οδοντίατροι}, όσοι θα στελεχώσουν τις μονάδες Π.Ο.Φ., επιβάλλεται να είναι άριστοι γνώστες της προληπτικής οδοντιατρικής ∙της αντιμετώπισης εκτάκτων-επειγόντων περιστατικών, της στοματολογίας και της κινητής προσθετικής, ώστε να ανταπεξέρχονται στα καθήκοντά τους ∙ ήτοι θα εκπαιδεύονται ταχύρρυθμα {σχετικά}. Επίκαιρο ζήτημα στην Ελλάδα αναδεικνύεται ο υπερπληθυσμός των οδοντιάτρων και τα απορρέοντα εξ’ αυτού προβλήματα (για ασθενείς και οδοντίατρους). Βέβαια ίσως, να μην υφίσταται πρόβλημα ∙ αν και υπάρχουν σχετικές διεθνείς μελέτες - αναφερόμενες στο συσχετισμό οδοντιάτρου-ασθενών – τουτέστιν 1 οδοντίατρος ανά 1500 κατοίκους. Δεν υπάρχει όμως εμπεριστατωμένη μελέτη για τις σχετικές ανάγκες του λαού, την οποία είμαστε υποχρεωμένοι να διεξάγουμε. Αν όντως διαπιστωθεί τέτοιος υπερπληθυσμός και εφ΄όσον απαιτείται ο ενδεδειγμένος σωστός σχεδιασμός - δύνανται να καθοριστούν τα εξής: 1. Αριθμός εισακτέων στις οδοντιατρικές σχολές της χώρας. 2. Οι κανόνες ένταξης των οδοντιάτρων στο σύστημα υγείας. Δεν δυνάμεθα να γνωρίζουμε, πόσοι από τους νέους μας θα φοιτήσουν στην αλλοδαπή. Ούτε πόσοι αλλοδαποί θα θελήσουν να εργαστούν στην Ελλάδα. Συνεπώς στην κατηγορία Α’. , θα προσληφθούν ει δυνατόν περισσότεροι ιατροί, ώστε να πλησιάσουμε τους 7.500 {οδοντίατρους} . Στην δε κατηγορία Β’. , θα ενταχθούν – αρχικά – όσοι το θελήσουν και αποδεχθούν τους όρους. Στη συνέχεια θα εντάσσεται νέος ιατρός, μόνον όταν θα κενώνεται μια θέση , ή όταν θα προκηρύσσονται νέες θέσεις, καθώς θα διευρύνεται το δημόσιο σύστημα , ή θα διαπιστώνονται τέτοιες ανάγκες. Θα καταρτήσουμε μια επαρκή χωροταξική κατανομή* - των Κέντρων Υγείας - και κίνητρα για τις θέσεις στις δυσπρόσιτες περιοχές. Δεν θα μπορεί ένας οδοντίατρος να ανοίγει, ένα συνεργαζόμενο με το κράτος ιατρείο, όπου το θελήσει ο ίδιος. Όσον αφορά τη Δευτεροβάθμια Οδοντιατρική Φροντίδα Στα (επαρκώς χωροθετημένα σ’όλη τη χώρα*) νοσοκομεία - Β’-βάθμιας Φροντίδας Υγείας - θα εγκατασταθούν Γναθοχειρουργικά-οδοντιατρικά τμήματα ∙ με ειδικούς οδοντίατρους – όπως οι γναθοχειρουργοί, οι στοματολόγοι, οι παιδοδοντίατροι – ώστε να αντιμετωπίζουν βαριά περιστατικά ασθενών (συστημικά/μεταβολικά και ψυχιατρικά νοσήματα, καρδιοπάθειες, νεοπλάσματα, εκτεταμένα τραύματα κ.τ.λ.). Επίσης, θα αντιμετωπίζουν τυχόν έκτακτα οδοντιατρικά προβλήματα των νοσηλευομένων. Θα υπάρχουν γναθοχειρουργοί για ειδικά προβλήματα (δύσκολες εξαγωγές, κατάγματα, ατυχήματα κ.τ.λ.) Στα αστικά και επαρχιακά Κέντρα Υγείας (Κ.Υ.) , θα λειτουργήσουν ειδικές μονάδες Παιδοδοντιατρικής (βαριά περιστατικά - έλλειψη συνεργασίας παιδιού, βαριά νοσήματα, ανάγκη γενικής αναισθησίας) και Ορθοδοντικής αποκατάστασης σοβαρών – πρωτίστως – ορθοδοντικών περιστατικών (σε χωροταξικά επιλεγμένες τοποθεσίες), και – δευτερευόντως – των αισθητικών.
Το σύστημα – στο σύνολό του – θα είναι συνδεδεμένο με τα Α.Ε.Ι. (πανεπιστήμια) της χώρας , ώστε να καταρτίζονται στατιστικές (και άλλες)μελέτες, για τις καλλίτερες αποφάσεις και τις μελλοντικές πολιτικές ενέργειες για την Π.Ο.Φ. , και την οδοντιατρική φροντίδα γενικώς. Θα προτείνουμε – στα πλαίσια της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης – την αναβάθμιση της Οδοντιατρικής Σχολής – σε Σχολή Στοματολογίας με 6-ετή φοίτηση. Στο δε πρόγραμμα των σπουδών θα διευρυνθεί ο χρόνος παρακολούθησης της ειδικότητας της Γνάθο-προσώπο- χειρουργικής. Θα διευρυνθεί – στην βασική εκπαίδευση – το πρόγραμμα των τμημάτων της Μικρής Χειρουργικής Στόματος, της Στοματολογίας και της Εμφυτευματολογίας. Επιπροσθέτως θα ιδρυθεί ειδικό Τμήμα «Αποκατάστασης εκτεταμένων τραυμάτων του Στομάτο-γνάθο-προσωπικού Συστήματος»{12-μηνης φοιτήσεως}. Πρέπει επίσης θα προτείνουμε ένα αποδεκτό όριο συνταξιοδότησης των ιατρών. *Βάσει διαφόρων – ανά τον κόσμο κατά καιρούς – στατιστικών μελετών, συνιστάται για τις ανάγκες του πληθυσμού • η ίδρυση/κατασκευή μιάς δευτεροβάθμιας-τριτοβάθμιας υγειονομικής μονάδας (νοσοκομείου) – δυναμικότητας 500-1.000 κλινών – ανά 50.000 άτομα. Για να είναι άμεσα προσβάσιμη, θα βρίσκεται σε γεωγραφική τοποθεσία τέτοια, ούτως ώστε η διάταξη της περιοχής, που θα καλύπτει, να έχει ακτίνα 50km. Πέριξ του νοσοκομείου – στην ίδια περιοχή διαμέτρου 100km – δημιουργία δικτύου πολυκλινικών Π.Φ.Υ. – αστικών και επαρχιακών – ικανών να εξυπηρετήσουν τουλάχιστον 5.000 άτομα (η καθεμία τους). Dr Stergios Papaioannou E-mail: stergiosp3333@gmail.com

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Παρέμβαση για το σχέδιο Μπένου για την ΠΦΥ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΠΕΝΟΥ Η πρόταση της Ομάδας για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην Ελλάδα, υπό το πρίσμα μερικών απλοϊκών δεδομένων και προβληματισμών. Δημήτρης Νιάκας Καθηγητής Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου Διάβασα με όση περισσότερη προσοχή μπορούσα λόγω ιδιότητας τις προτάσεις της Ομάδας Εργασίας για την ΠΦΥ που παρουσιάστηκαν ως η νέα εκδοχή για την επίλυση των προβλημάτων της. Δεν επιθυμώ σε αυτή την φάση να αναφερθώ για τις άμεσες δυνατότητες εφαρμογής των προτάσεων, αφού αυτές δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις υπάρχουσες δομές και λειτουργίες, τα απολογιστικά δεδομένα της απορρύθμισής τους το έτος 2014 (από τον ΕΟΠΥΥ στο ΠΕΔΥ) και κυρίως τις εν εξελίξει διαδικασίες παροχής των υπηρεσιών εξω-νοσοκομειακής φροντίδας μέσω των ΕΟΠΥΥ και των λοιπών ασφαλιστικών Ταμείων με τους ιδιώτες γιατρούς. Θα ήθελα σε αυτό το σημείωμα να ακολουθήσω την λογική της Ομάδας Εργασίας και να αναφερθώ μόνο στους αριθμούς, όπως αυτοί παρουσιάζονται στο πόνημα που συνέταξαν τα εκλεκτά μέλη της Ομάδας Εργασίας και κατ’ εξοχήν ειδικοί στο θέμα, και στο τέλος να θέσω ορισμένους προβληματισμούς και ερωτήματα.
Βασική λειτουργική μονάδα στην ΠΦΥ για τους εμπνευστές της πρότασης που κατατέθηκε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, αποτελεί η Μονάδα Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς (ΜοΦΥΓ) στο αστικό περιβάλλον ή το Περιφερειακό Ιατρείο (ΠεΡΙ) στις αγροτικές ή νησιώτικες περιοχές. Στην ΜοΦΥΓ ή το ΠεΡΙ είναι στην διάθεση των κατοίκων της περιοχής που αναγκαστικά εγγράφονται σε αυτό (άρα δεν επιλέγουν οικογενειακό γιατρό ή παιδίατρο όπως αναφέρεται στην πρόταση) επειδή αυτό συγκροτείται από: 2 οικογενειακούς γιατρούς (ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας) ½ Παιδίατρο αφού 1 παιδίατρος καλύπτει 2 ΜοΦΥΓ ή ΠεΡΙ 1 Νοσηλευτή/τρια 1 Επισκέπτη/τρια 1 Κοινωνικό/ή Λειτουργό 1 Γραμματέα ½ Οικογενειακό Βοηθό αφού 1 καλύπτει 2 ΜοΦΥΓ ή ΠεΡΙ Με δεδομένο ότι σύμφωνα πάντα με την πρόταση οι παραπάνω Μονάδες ΠΦΥ συγκροτούνται με τοπικό πληθυσμό αναφοράς περί τους 5.000 κατοίκους, η πρόταση της Ομάδας, χωρίς να το αναφέρει, φαίνεται να διαιρεί τον πληθυσμό της χώρας μας που ανέρχεται σε 11.000.000 περίπου και εκτιμά ότι θα υπάρχουν 2.200 Μονάδες ΠΦΥ και έτσι υπολογίζει και τον αριθμό των γιατρών και των λοιπών επαγγελμάτων υγείας που θα απαιτηθούν με βάση και την τελευταία σελίδα και παράγραφο της έκθεσης. Έτσι αναφέρεται ότι θα απαιτηθούν:
5.500 γιατροί ήτοι 4400 οικογενειακοί γιατροί (2 ανά ΜΦΥ) 1100 παιδίατροι (1/2 ανά ΜΦΥ) 4400 νοσηλευτές/επισκέπτες (1 ανά ΜΦΥ) 2200 μαίες (1 ανά ΜΦΥ) 2200 γραμματείς (1 ανά ΜΦΥ) 1100 οικογενειακοί βοηθοί (1/2 ανά ΜΦΥ) που ξεχάστηκαν από τους συγγραφείς! Κατά την πρόταση πάντα οι ΜΦΥ (ΜοΦΥΓ ή ΠεΡΙ) λειτουργούν από 8.00-20.00 δηλ. 12 ώρες και εκτός από τις υπηρεσίες στο Γραφείο-Ιατρείο της γειτονιάς η Ομάδα προσφέρει τις υπηρεσίες στην κοινότητα, αλλά και στο σπίτι σε μια τεράστια γκάμα υπηρεσιών που καλό είναι να ρίξει κάποιος μια ματιά στο παράρτημα της έκθεσης και θα καταλάβει το εφικτό ή/και τις δυνατότητες της συγκεκριμένης Ομάδας Υγείας να προσφέρει την έκταση και το εύρος των συγκεκριμένων υπηρεσιών. Δεν διευκρινίζεται επίσης στην έκθεση, αν οι Μονάδες ΠΦΥ λειτουργούν μη εργάσιμες ημέρες και αργίες και πως αντιμετωπίζεται κάποιος τις ώρες μη λειτουργίας, αφού και για τα επείγοντα π.χ. υψηλός πυρετός, καρδιακό άλγος κλπ απαιτείται παραπεμπτικό της ΜοΦΥΓ ή του ΠεΡΙ για να προχωρήσει κάποιος στο δεύτερο επίπεδο της ΠΦΥ που υπάρχει και ονομάζεται ως Μονάδα Αναφοράς ΠΦΥ της περιοχής διαμονής του. Εκτός των παραπάνω ασαφειών που ίσως διευκρινισθούν στο μέλλον από τους συντάκτες της πρότασης, τα ερωτήματα που ένας καλόπιστος μελετητής θα έθετε είναι: Αν υποτεθεί ότι οι 2 οικογενειακοί γιατροί μοιράζουν τον χρόνο τους και καλύπτουν το 12ωρο με σπαστό ωράριο (πράγμα που δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα στο δημόσιο σύστημα υγείας) οι υπόλοιποι εργαζόμενοι από την Γραμματέα μέχρι τα άλλα μέλη της Ομάδας Υγείας τι θα κάνουν; Θα εργάζονται 12ωρα ή 8ωρα; Ο νοσηλευτής θα παίζει τον ρόλο του Γραμματέα και αντίστροφα; Και όταν η Ομάδα Υγείας θα επισκέπτεται μαζί με τον οικογενειακό γιατρό ένα ή δύο ασθενείς στο σπίτι, θα χρησιμοποιούν το δικό τους αυτοκίνητο ή αυτοκίνητο του ΜοΦΥΓ ή ΠεΡΙ που θα το έχουν στην διάθεσή τους; Θα διατίθεται οδηγός για την μεταφορά ή θα το οδηγούν μόνοι τους; Πόσοι και ποιοι από την Ομάδα Υγείας θα μείνουν πίσω στην βάση τους για να παράσχουν ιατρικές υπηρεσίες επείγουσες ή χρόνιες στους υπόλοιπους ασθενείς; Λεπτομέρειες, θα πει κάποιος για μια πρόταση που βρίσκεται στο αρχικό της στάδιο και φιλοδοξεί να αλλάξει το τοπίο και να εγγράψει ότι πιο προοδευτικό υπάρχει στην διεθνή βιβλιογραφία που την ακολουθεί στο κείμενο, αλλά δεν σημειώνεται εντός του κειμένου για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε την επιστημονική αναφορά των ιδεών και της οργάνωσης της ΠΦΥ στο διεθνές περιβάλλον. Ας επιστέψουμε όμως στους αριθμούς της πρότασης και ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα οικονομικά της στοιχεία και το κόστος της. Φαίνεται ότι για τους εμπνευστές της πρότασης, η δαπάνη που αυτή προϋποθέτει είτε είναι μικρή ή δεν την αφορά γιατί η χώρα έχει λύσει τα οικονομικά της προβλήματα και είναι μόνο ζήτημα πολιτικής βούλησης η εφαρμογή της. Επιχειρώντας αδρούς υπολογισμούς με βάση τους αριθμούς της πρότασης έχουμε: Ένας γιατρός με μηνιαίες μικτές αποδοχές 5.000 ευρώ συμπεριλαμβανομένων και των εισφορών για την ασφάλισή του κοστίζει 60.000 ετησίως κατ’ εκτίμηση του υπογράφοντος. Αντίστοιχα για τα λοιπά επαγγέλματα νοσηλευτές-επισκέπτες-κοινωνικούς λειτουργούς με μηνιαίες μικτές αποδοχές 2.000 ευρώ, και Γραμματείς –Οικογ. βοηθούς 1500 ευρώ έχουμε Γιατροί 5.500 Χ 60.000 = 330.000.000 εκ. Νοσηλ-Επισκ. 4400 Χ 24.000 = 10.560.0000 Μαίες – Κοιν. Λειτουργοί 4400 Χ 24.000 = 10.560.000 Γραμματείς 2.200 Χ 18.000 = 3.960.000 Οικογ. Βοηθός 2.200 Χ 18.000 = 3.960.000 Το ετήσιο κόστος λοιπόν μόνο των αποδοχών των παραπάνω είναι 359.040.000 εκ. που μπορούν να αυξηθούν ή και να μειωθούν, αν υπάρξει διαφοροποίηση στις αποδοχές, αφού οι εκτιμήσεις για αυτές είναι του υπογράφοντος και όχι της πρότασης. Σε αυτό θα πρέπει να υπολογιστούν τα ενοίκια όπου χρειαστεί να υπάρχουν, το κόστος του αναγκαίου εξοπλισμού και τα αναλώσιμα για τις βασικές εξετάσεις, τα λοιπά έξοδα λειτουργίας των Μονάδων όπως παροχές κοινής ωφέλειας, διαδίκτυο, υπολογιστές, προγράμματα ηλεκτρονικών φακέλων, συντήρηση, χαρτικά, έξοδα κίνησης κλπ. Αν όλα αυτά υπολογιστούν σε άλλα 140.000.000 εκ. το συνολικό κόστος της πρότασης για την Ομάδα Υγείας των ΜοΦΥΓ και ΠεΡΙ δεν θα ξεπεράσει τα 500.000.000 εκ ευρώ. Είναι πολλά τα 500 εκ ευρώ για να αποκτήσει η χώρα ένα καινοτόμο σχέδιο ΠΦΥ, το οποίο θα εισάγει τον θεσμό του οικογενειακού γιατρού και της Ομάδας Υγείας όπως την οραματίζονται οι εμπνευστές της; Θα έλεγα ότι με βάση τα οικονομικά δεδομένα η πρόταση είναι απολύτως επιτυχής υπό τις τρεις παρακάτω βασικές προϋποθέσεις. 1. Η Ομάδα Υγείας να κάνει όλα όσα περιγράφονται στην πρόταση ως έργο (βλ. παράρτημα για το οποίο ως πολίτης - χρήστης εκφράζω αμφιβολίες. Οι ειδικοί ίσως γνωρίζουν καλύτερα).
2. Να περιγραφεί επίσης με ακρίβεια το δεύτερο επίπεδο παροχής ΠΦΥ, δηλαδή οι Μονάδες Αναφοράς Περιοχής, ο αριθμός και ειδικότητες υπηρετούντων καθώς και η έκταση ή το εύρος των υπηρεσιών για όλο το 24ωρο, αφού έτσι έχουν σχεδιαστεί. Αν γίνει αυτό θα δοθεί η δυνατότητα να εκτιμηθεί με σχετική ακρίβεια το συνολικό κόστος που περιλαμβάνεται στην πρόταση και το οποίο θα υπερβεί κατά πολύ το προσεγγισθέν - υπολογισθέν ποσό. Εκτός και αν το δεύτερο επίπεδο ΠΦΥ παραληφθεί ή δεν δημιουργηθεί. 3. Να καταργηθεί η κάλυψη και προσφυγή των ασφαλισμένων πολιτών σε γιατρούς εκτός του ανωτέρω δικτύου. Δηλαδή ο ΕΟΠΥΥ, αλλά και τα άλλα ασφαλιστικά Ταμεία θα πρέπει να σταματήσουν να καλύπτουν ιδιώτες γιατρούς και ίσως οι πόροι που διαθέτουν σήμερα να μεταφερθούν στην χρηματοδότηση της πρότασης. Αν το παραπάνω κόστος σε συνδυασμό με τις προϋποθέσεις μπορούν να υλοποιηθούν για τους ενδιαφερόμενους που αποδέχονται την πρόταση αναμόρφωση της ΠΦΥ, κάποιος οφείλει να σκεφτεί και τον μεγάλο αριθμό των γιατρών που εργάζονται σήμερα στις υπάρχουσες δημόσιες δομές της εξω-νοσοκομειακής περίθαλψης με πλήρη ή μερική απασχόληση, αλλά και τον αριθμό των γιατρών που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα και δέχονται στο ιατρείο τους ασφαλισμένους πολίτες με την προκαθορισμένη επίσκεψη αποζημίωσης του ΕΟΠΥΥ. Εκτός και αν θεωρηθεί ότι περίπου 30.000 γιατροί που έχουν ιδιωτικά ιατρεία και σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον ΕΟΠΥΥ και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν πρέπει να μας απασχολούν για το πώς θα ζήσουν τις οικογένειές τους και ας μεταναστεύσουν όπως έκαναν και κάνουν οι νέοι γιατροί στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε. Ταυτόχρονα με αυτό είναι καλό να τεθεί υπόψη όλων μας και ειδικά της Ομάδας Εργασίας της πρότασης, ο τομέας των παρακλινικών και διαγνωστικών εξετάσεων μέτριας ή υψηλής τεχνολογίας που παρέχεται από τους ιδιώτες επαγγελματίες και τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα με την αποζημίωση του ΕΟΠΥΥ και οι υπηρεσίες αυτές οδηγούν στην διάγνωση και θεραπεία στο πρωτοβάθμιο επίπεδο υπηρεσιών. .
Μαζί με αυτά η πολιτική ηγεσία και το πολιτικό σύστημα οφείλει να ρωτήσει και τους Έλληνες πολίτες που είναι ασφαλισμένοι και πληρώνουν εισφορές για την κάλυψη της υγείας τους, αν συμφωνούν στην αναγκαστική ουσιαστική επιλογή ενός οικογενειακού γιατρού δημοσίου υπαλλήλου με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, ο οποίος θα είναι ο φύλακας της πύλης (gate keeper) για οιαδήποτε χρήση ειδικού γιατρού και αντιμετώπισης επείγοντος περιστατικού. Σε μια χώρα που δεν έχει λύσει την παροχή της επείγουσας νοσοκομειακής περίθαλψης στον τόπο κατοικίας και στο νοσοκομείο του νομού και ο ασθενής των επαρχιακών πόλεων κινείται ελεύθερα επιλέγοντας πολλές φορές να προσφύγει μόνος του στα νοσοκομεία της Αθήνας και Θεσσαλονίκης, είναι λίγο οξύμωρο να περιμένουμε να κινηθεί και να αναμένει τις παραπομπές του οικογενειακού γιατρού (γενικού γιατρού ή παθολόγου) που στερείται και βασικής εκπαίδευσης για την αντιμετώπιση περιστατικών που σχετίζονται με τις επί μέρους λειτουργίες των οργάνων του σώματος και τις ανάγκες των κατοίκων. Και αυτό σημαίνει ότι οι χρόνιες συμπεριφορές του πληθυσμού σε συνδυασμό με τον αριθμό των γιατρών και τον τρόπο άσκησης της ιατρικής είναι καθοριστικοί παράγοντες στην αλλαγή του οιουδήποτε υποδείγματος και οι σχεδιαστές των πολιτικών υγείας θα πρέπει να μη τους παραβλέπουν. ΝΙΑΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΟΙΚΟΝ. ΥΓΕΙΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΩΝΑΣΕΙΟΥ

Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Στα όρια αντοχής οι μονάδες ΠΕΔΥ της ΠΦΥ

http://www.kathimerini.gr/…/sta-oria-antoxhs-oi-monades-pedy Στα όρια αντοχής οι μονάδες ΠΕΔΥ http://www.kathimerini.gr/ ΠΕΝΝΥ ΜΠΟΥΛΟΥΤΖΑ Στη μονάδα πρώην ΕΟΠΥΥ -νυν ΠΕΔΥ- της Καλλιθέας, το τελευταίο διάστημα δεν λειτουργούν τα κλιματιστικά. Σύμφωνα με την ενημέρωση των γιατρών του ΠΕΔΥ στην ομοσπονδία τους, η τεχνική υπηρεσία του ΙΚΑ που υποστήριζε τις μονάδες όταν αυτές ήταν ΕΟΠΥΥ δεν επιλαμβάνεται του προβλήματος, επικαλούμενη ότι δεν υπάρχει συνεργασία με τις υγειονομικές περιφέρειες υπό την εποπτεία των οποίων λειτουργούν πλέον οι μονάδες. Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα των δυσλειτουργιών που αντιμετωπίζουν οι μονάδες μετά τη μετάβασή τους στο ΠΕΔΥ. Τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η μειωμένη στελέχωση σε ανθρώπινο δυναμικό και η μη λειτουργία των εργαστηρίων, που έχουν αφήσει λαβωμένο το ΠΕΔΥ. Ωστόσο οι πολίτες δεν χάνουν την εμπιστοσύνη τους, και σε ειδικότητες δημοφιλείς όπως π.χ. στους καρδιολόγους, αλλά και σε πιο «δύσκολες ειδικότητες» όπως στους ενδοκρινολόγους και τους νευρολόγους, η αναμονή για ραντεβού φτάνει τους δύο μήνες. Δεκαπέντε μήνες μετά την έναρξη του ΠΕΔΥ, η προσέλευση των πολιτών στις μονάδες είναι ικανοποιητική. Είναι ενδεικτικό ότι οι γιατροί της μονάδας ΠΕΔΥ επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας, το 2015 δέχονται 20.000 προγραμματισμένα ραντεβού τον μήνα, ήτοι 1.000 την ημέρα, εκ των οποίων 400-500 αφορούν ανασφάλιστους, ενώ στο ΠΕΔΥ Νέας Ιωνίας, οι 30 γιατροί δέχονται περί τα 25 περιστατικά έκαστος ημερησίως. Και σύμφωνα με τους γιατρούς, η προσέλευση έχει αυξητικές τάσεις.
Μάθετε τα ωράρεια λειτουργίας κε Μπένο των ΠΕΔΥ πρωην ΙΚΑ. «Τους τελευταίους μήνες η ροή των ασθενών προς τις μονάδες ΠΕΔΥ αυξάνει. Και εδώ είναι το θέμα. Να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι οι μονάδες πρέπει άμεσα να λειτουργήσουν πλήρως και ότι δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από αποφάσεις των προηγούμενων», επισημαίνει στην «Κ» ο πρόεδρος της ομοσπονδίας των γιατρών ΠΕΔΥ, Παναγιώτης Ψυχάρης. Ο ίδιος χαρακτηρίζει «μονόδρομο» τη στελέχωση των μονάδων με την επιστροφή γιατρών που απολύθηκαν την προηγούμενη άνοιξη. Από τους 5.000 γιατρούς που είχαν οι μονάδες ΕΟΠΥΥ, έμειναν στο ΠΕΔΥ 2.300. Οι 1.000 με δικαστικές αποφάσεις. «Από τους 20 γιατρούς που υπηρετούσαν στη μονάδα της Ν. Ελβετίας Βύρωνα, έμειναν έξι. Αυτοί μετακινήθηκαν στο Κέντρο Υγείας της περιοχής και η μονάδα έκλεισε. Στον Βύρωνα υπηρετούσαν τρεις καρδιολόγοι που έβλεπαν περίπου 2.000 ασφαλισμένους τον μήνα. Εφυγαν και οι τρεις. Τώρα έχουν συμβληθεί με τον ΕΟΠΥΥ ως ιδιώτες και βλέπουν επί πιστώσει 600 ασφαλισμένους τον μήνα (200 έκαστος). Για το Δημόσιο όμως στοιχίζουν το ίδιο», σημειώνει ο κ. Ψυχάρης. Στη μονάδα ΠΕΔΥ Ν. Ιωνίας, από τους 90 γιατρούς, σήμερα έχουν μείνει 30. «Οι μισοί με ασφαλιστικά μέτρα», σημειώνει ο γ.γ. της ομοσπονδίας, Αθ. Αποστολόπουλος, και προσθέτει: «Από πέντε καρδιολόγους, έχει μείνει μόνο ένας και η αναμονή για τα ραντεβού είναι πάνω από δύο μήνες. Στην ίδια μονάδα δεν υπάρχει ενδοκρινολόγος -μια ειδικότητα στην οποία επίσης η αναμονή στο ΠΕΔΥ ξεπερνά τους δύο μήνες- νευρολόγος και ρευματολόγος». Παρόμοια εικόνα και σε μονάδες της περιφέρειας. Στην Ξάνθη έμεινε ένας γιατρός από τους 20 και στην Κάλυμνο δύο από τους οκτώ. Στη μονάδα ΠΕΔΥ Καλαμάτας σήμερα υπηρετούν 18 γιατροί από 58 και δεν υπάρχουν νευρολόγοι, καρδιολόγοι, πνευμονολόγοι και ακτινολόγοι.
Στη μονάδα ΠΕΔΥ Καλαμάτας, πριν από ενάμισι έτος εκτελούνταν 1.700 μετρήσεις οστικής πυκνότητας και σήμερα καμία, αφού το εργαστήριο δεν λειτουργεί. Στο Μικροβιολογικό της μονάδας Περιστερίου πραγματοποιούνταν 250 αιμοληψίες την ημέρα. «Προχθές, μου είπαν ότι είχαν κάνει μόλις 52», σημείωσε ο κ. Ψυχάρης. Καλύτερη κατάσταση Σε καλύτερη κατάσταση είναι τα εργαστήρια της μονάδας ΠΕΔΥ Αλεξάνδρας, η οποία είναι από τις πιο καλά στελεχωμένες. Οπως ανέφερε στην «Κ» η διευθύντρια της μονάδας, Κύρα Ζαμάγια, από τους 140 γιατρούς έμειναν 80. Το πρώτο πεντάμηνο του 2015 έγιναν 2.500 υπέρηχοι, 7.000 ακτινογραφίες και 15.000 βιοχημικές εξετάσεις. Από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο η μονάδα θα διευρύνει το ωράριό της. Σήμερα είναι ανοιχτή έως τις 6 μ.μ. και ο σχεδιασμός είναι να μένει ανοιχτή έως τις 10 μ.μ. «Για την εξυπηρέτηση επειγόντων περιστατικών. Στόχος είναι η αποσυμφόρηση των νοσοκομείων. Αλλωστε αυτό πρέπει να κάνει η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας», διευκρινίζει η κ. Ζαμάγια. Επιχορήγηση 70 εκατομμυρίων ευρώ στα νοσοκομεία του ΕΣΥ
Με 70 εκατ. ευρώ ως τακτική επιχορήγηση, έλαβαν «ανάσα ρευστότητας» τα νοσοκομεία του ΕΣΥ. Οπως ανακοίνωσε χθες το υπουργείο Υγείας, τα νοσοκομεία έλαβαν 70 εκατ. ευρώ για την εξόφληση των υποχρεώσεών τους και ήδη τα σχετικά ποσά έχουν καταβληθεί στους τραπεζικούς λογαριασμούς. Επίσης, διατέθηκε σε νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και ΕΚΑΒ ποσό ύψους 18.125.000 ευρώ για την αποπληρωμή δεδουλευμένων υπερωριών (α΄ τριμήνου) των εργαζομένων (πλην των γιατρών νοσοκομείων που έχουν ήδη πληρωθεί οι εφημερίες τους για αυτό το διάστημα). Για τις απλήρωτες εφημερίες α΄ τριμήνου των γιατρών των Κέντρων Υγείας -έχουν πληρωθεί μόνο γιατροί Κ.Υ. της 3ης Υγειονομικής Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και της 7ης ΥΠΕ Κρήτης-, το υπουργείο Υγείας διευκρινίζει ότι «επιδιώκεται η ολοκλήρωση της καταβολής σε όσες ΥΠΕ δεν κατέστη δυνατό στις 27 Μαΐου και παρά το γεγονός ότι τα ποσά είχαν διατεθεί εγκαίρως». Τέλος, εγκρίθηκε η επιχορήγηση του ΕΚΑΒ με το ποσό των 3.250.000 ευρώ με στόχο την κάλυψη μέρους των λειτουργικών του δαπανών για το 2015. Την ίδια στιγμή τις έντονες διαμαρτυρίες υγειονομικών έχει προκαλέσει απόφαση της διοίκησης της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου για την κατανομή των εφημεριών των γιατρών στα Κέντρα Υγείας των νησιών.Σύμφωνα με την απόφαση, στα Κέντρα Υγείας του Αιγαίου προβλέπεται να εφημερεύει ένας γιατρός, και ένας άλλος να είναι σε ετοιμότητα. Εξαίρεση αποτελούν τα Κέντρα Υγείας Μυκόνου, Θήρας, Μήλου και Πάρου, όπου προβλέπονται δύο ενεργές εφημερίες και μία ετοιμότητας. Γιατροί και εργαζόμενοι κάνουν λόγο για υποβάθμιση των Κέντρων Υγείας, με εξουθενωμένους γιατρούς. www.ygeianet.gr

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015

Η λιτότητα είναι πολιτική τρέλα και όχι δημοκρατία

Ανοικτή επιστολή στους «Financial Times» με αφορμή το τέλμα στις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους δανειστές της έπειτα από τέσσερις και πλέον μήνες επαφών, απέστειλαν οκτώ διάσημοι ακαδημαϊκοί και πολιτικοί. Πρόκειται για το νομπελίστα Οικονομικών και καθηγητή του Columbia University Τζόζεφ Στίγκλιτς, τον καθηγητή της Ecole Normale Superieure και του LSE Τομά Πικετί, τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας και πρόεδρο του Foundation of European Progressive Studies Μάσιμο Ντ' Αλέμα, την καθηγήτρια του Columbia University Στέφανι Γκρίφιθ-Τζόουνς, την καθηγήτρια του LSE Μαίρη Κάλντορ, την Χίλαρι Ουέινραϊτ του Transnational Institute στο Άμστερνταμ, τον καθηγητή Μάρκους Μίλερ του Warwick University και τον καθηγητήΤζον Γκραλ του Middlesex University. Η επιστολή, η οποία τιτλοφορείται από την εφημερίδα «Ελλάδα: έκκληση για μετριοπάθεια την ύστατη ώρα», αναφέρει: «Κύριοι, το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται σε κίνδυνο καθώς οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτικών θεσμών πλησιάζουν στην κορύφωσή τους. Για να αποτραπεί μια αποτυχία των διαπραγματεύσεων είναι αναγκαίο να γίνουν υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές. Η ΕΕ πρέπει να επιδείξει ανεκτικότητα και να εκταμιεύσει κονδύλια για να στηρίξει τις διαρθρωτικές αλλαγές και την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας και να διατηρήσει την ακεραιότητα της Ευρωζώνης. Η Ελλάδα πρέπει να δεσμευθεί αξιόπιστα και να δείξει ότι, αν και τάσσεται κατά της λιτότητας, ενστερνίζεται τις μεταρρυθμίσεις και επιθυμεί να διαδραματίσει ένα θετικό ρόλο στην ΕΕ. Σε επιστολή που είχαμε απευθύνει αρκετοί από εμάς στους FT τον Ιανουάριο σημειώναμε ότι είναι σημαντικό να διαχωριστούν η λιτότητα από τις μεταρρυθμίσεις. Διότι το να καταδικάζεις τη λιτότητα δεν σημαίνει ότι απορρίπτεις τις μεταρρυθμίσεις. Φοβούμαστε ότι έξι μήνες τώρα η λιτότητα υπονομεύει τις βασικές μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, για την υλοποίηση των οποίων οι ηγέτες της ΕΕ θα έπρεπε ασφαλώς να είχαν συνεργαστεί με την ελληνική κυβέρνηση. Κυρίως σε ότι αφορά την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Η λιτότητα ροκανίζει δραστικά τα έσοδα από τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις και περιορίζει το πεδίο για αλλαγές που θα έκαναν τη δημόσια διοίκηση πιο υπεύθυνη και αποτελεσματική κοινωνικά. Και οι σημαντικές υποχωρήσεις που ζητούνται από την κυβέρνηση σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να χάσει την πολιτική στήριξη που διαθέτει και επομένως και τη δυνατότητα να υλοποιήσει ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Είναι λάθος να ζητείται από την Ελλάδα να δεσμευθεί στην εφαρμογή ενός παλαιού προγράμματος που έχει καταφανώς αποτύχει, έχει απορριφθεί από τους Έλληνες ψηφοφόρους και το οποίο ένας μεγάλος αριθμός οικονομολόγων (συμπεριλαμβανομένων και ημών) πιστεύει ότι είχε εξαρχής λανθασμένες κατευθύνσεις. Είναι σαφές ότι μια αναθεωρημένη, μακροπρόθεσμη συμφωνία με τους πιστωτικούς θεσμούς είναι αναγκαία. Διαφορετικά είναι αναπόφευκτη μια χρεοκοπία, η οποία θα θέσει σε μεγάλο κίνδυνο τις οικονομίες της Ευρώπης, την παγκόσμια οικονομία, ακόμα και την ευρωπαϊκή ιδέα, την οποία η Ευρωζώνη υποτίθεται ότι θα ενδυνάμωνε. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μοναδική ελπίδα για νομιμότητα στην Ελλάδα. Μια αποτυχία στην επίτευξη συμφωνίας θα υπονόμευε τη δημοκρατία και θα έφερνε στην επιφάνεια πολύ πιο ριζοσπαστικές και δυσλειτουργικές δυνάμεις, δομικά εχθρικές προς την ΕΕ. Από την άλλη πλευρά, σκεφτείτε σοβαρά την ταχεία εφαρμογή ενός θετικού προγράμματος για την ανάκαμψη στην Ελλάδα (και στην ΕΕ συνολικά), το οποίο θα εκμεταλλευόταν τη μεγάλη οικονομική ισχύ της Ευρωζώνης για την προώθηση των επενδύσεων και τη διάσωση της ευρωπαϊκής νεολαίας από τη μαζική ανεργία με μέτρα που θα ενίσχυαν την απασχόληση σήμερα και την ανάπτυξη στο μέλλον. Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα άλλαζε άρδην τις οικονομικές επιδόσεις της ΕΕ και θα μετέτρεπε την Ένωση σε πηγή υπερηφάνειας για τους Ευρωπαίους πολίτες. Η συμπεριφορά έναντι της Ελλάδας θα στείλει ένα μήνυμα προς όλους τους εταίρους στην Ευρωζώνη. Όπως το Σχέδιο Μάρσαλ, ας είναι αυτό ένα μήνυμα ελπίδας και όχι απελπισίας».