Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Εμπρηστική υποκρισία της εξουσίας





Οι προκλήσεις της κοινωνικής ανισότητας είναι αβάστακτες πιά τουλάχιστον για ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας. Ντύνονται μόνο πανάκριβα εισαγωγής, σπουδάζουν άλλα ντιλιβερι καταλήγουν, ζούν στα σπίτια των δικών τους, δεν εργάζονται απασχολούνται όπου και όταν. Οι πολιτικοί των δυό μεγάλων κομμάτων μιλούν με μια γλώσσα ψεύτικη που όταν μιλούν για αλλαγή εννοούν τους δικούς τους στα πράγματα, οταν μιλούν για ανάπτυξη σημαίνει ασυδοσία ημετέρων στο φαγοπότι πάνω σε λογής δουλιές με το δημόσιο, όταν μιλούν για μεταρρύθμιση εννοούν ανισοτιμία και εξαιρέσεις του νόμου για λίγους, όταν φωνάζουν για δίκαιη κοινωνία ξέρεις πιά οτι ψευδονται ασύστολα, τρέμουν μην ανέβουν οι πολλοί καλοί τα μεχρι τώρα θύματά τους. Πέρα από σεναριολογίες και συνωμοσιολογίες βλέπουμε η έλλειψη αυτοδυναμίας των δικομματικών να τους κάνει ακόμα περσότερο αφερέγγυους παίχτες, θλιβερούς υπαλλήλους ξένων αφεντάδων και όχι των συμφερόντων του λαού που τους ψήφισε.
Οι ισχυροί οργανώνονται
Οι ποδοσφαιροκράτες οργανώνουν προσωπικούς στρατούς για λύσιμο διαφορών.
Οι εργολάβοι χρησιμοποιούν τους περιστασιακούς εργαζόμενους τους για πίεση στη παραγωγή υπεραξίας γης.
Τα παπαγαλάκια του συντηρητισμού στα ΜΜΕ ξεχνάν την ενημέρωση χάριν της διαστρέβλωσης, μας βάζουν κάθε μέρα μελετημένα παραμορφωτικά γυαλιά και όποιος δεί
Ο κομματικός οπαδός θα εξαντλήσει το "ανιδιοτελές" ενδιαφέρον για την ιδεολογία του στο βαθμό που θα ικανοποιήσει τα ταπεινότερα των ελατηρίων του.
Αν η αστυνομία μετά από τόσα χρόνια μεταρρυθμίσεων βρίσκεται σε αυτό το χάλι κατάχρησης εξουσίας, ανικανότητας ηγεσίας και άχρηστων οικοτρόφων, φανταστείτε τι γίνεται στην εφορία, στην πολεοδομία, στα δημοτικά δρώμενα, στο ΕΣΥ στο ΙΚΑ, στα άλλα ταμεία στις μεταφορές και στις τρείς βαθμίδες της εκπαίδευσης...
Η παιδεία , ο πολιτισμός, οι αρχές τα ιδανικά καταντούν κουκουλοφόρα έπιπλα παλιά.
Οι ανίσχυροι αντιδρούν σπασμωδικά και ενίοτε οργανωμένα.
Ο αγώνας άνισος ,τα μέσα πενιχρά ,τα θεία οράματα ξεβρακωμένες εξωχώριες-πλυντήρια μπροστά μας και ο Κανένας καταλληλότερος πρωθυπουργός.

Διόνυσος