Το παράπονο της Θεοπούλας

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΗΣ ΘΕΟΠΟΥΛΑΣ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Η Θεοπούλα συμπλήρωσε σήμερα τα 83 της. Γλυκομίλητη και ευχάριστη. Εκπέμπει θετική ενέργεια και αισιοδοξία. Χαμογελαστή και ορεξάτη για τραγούδια. Κοιτάει το πρόσωπο της στο καθρέφτη και λέει μέσα της. Που πήγαν τα νιάτα; Που είναι τα χρόνια; Ωραία χρόνια. Όμως όταν σου μιλάει για τα νιάτα της αντιλαμβάνεσαι ότι δεν ήταν και τόσο ωραία.
Από μικρή ήταν στα βάσανα. Σε ηλικία 6 ετών είδε πώς σκότωσαν οι χωροφύλακες την μητέρα της. Επειδή ,θαρραλέα αρνήθηκε να δώσει τα ζά. Στην επιστράτευση. Μητέρα με τρία μικρά παιδιά δεν μπορούσε να μην αντισταθεί στην κατάσχεση. Ο άντρας της ήταν στο βουνό με τους αντάρτες. Την πετάξανε κάτω και την χτυπήσανε με τα όπλα στο κεφάλι. Ψυχορράγησε 3 ημέρες στην κλινική στο Διδυμότειχο. Μετά έφυγε αφήνοντας πίσω της τρία παιδιά και μία ανήμπορη γιαγιά.
Αυτή την εικόνα δεν μπορεί να την σβήσει από την καρδιά και το μυαλό της. Ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ επειδή η γιαγιά δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα. Δύσκολα χρόνια.

Στα 18 της παντρεύτηκε αλλά πάλι ατύχησε.Την περάσανε από το στρατιωτικό δικαστήριο επειδή ο Άρης είχε πάει και αυτός στο βουνό. Φυλακίστηκε τρία χρόνια (1946-1949)στο Καπνομάγαζο στην Αλεξανδρούπολη με το μικρό παιδί της. Κάθε ημέρα έπαιρναν κάποιους για εκτέλεση. Ήταν τυχερή που δεν την εκτελέσανε.. Έζησε. Το παιδί όμως δεν τα κατάφερε.

Τώρα ,στην Αθήνα , έχει τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν όλοι σχεδόν οι υπερήλικες. Καρδιά, υπέρταση και αναιμία. Λίγο από όλα. Τελευταία έχει έντονους πόνους στην μέση και στο αριστερό γόνατο. Βλέπει σκάλες και τρομάζει. Πώς θα φτάσει πάνω στο διαμέρισμά της; Όταν φορτσάρει ανεβάζει και πίεση .Σταματάει σε κάθε σκαλοπάτι και φυσάει και βογκάει. Τι να κάνει; Έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι μία ημέρα θα φύγει. Το σπίτι το κρατεί καθαρό και σε τάξη. Σε περίπτωση που κάτι της συμβεί και θα μπουν ξένοι στο σπίτι της Να το βρουν σε καλή κατάσταση. Να μην πουν ότι δεν ήταν καλή νοικοκυρά. Θέλει να φύγει με αξιοπρέπεια.
Κάθε μήνα κλείνει ραντεβού στον γιατρό του ΙΚΑ. Τηλεφωνικά ένα μήνα νωρίτερα. Έτσι γίνεται. Αν της συμβεί κάτι η μόνη λύση είναι να πάει με το ΕΚΑΒ κατευθείαν σε νοσοκομείο. Στο ΙΚΑ δεν υπάρχει περίπτωση να βρει νωρίτερα. Πάει και περιμένει φρόνημα την σειρά της. Ο γιατρός την ερωτάει πάντα πώς είναι. Πώς νιώθει .Ο γιατρός δεν μπαίνει στον κόπο να την εξετάσει. Ανανεώνει τα φάρμακά της. Πέντε λεπτά κρατεί η επίσκεψη. Αυτή, που περίμενε ένα μήνα για να τον δει, τολμάει κάπου κάπου να του πει για την καρδιά της. Ότι έχει αρρυθμίες και κουράζεται εύκολα. Τότε την στέλνει να κάνει ΗΚΓ., το κοιτάζει και της γράφει .Τα ίδια φάρμακα.
Η Θεοπούλα έχει ένα μεγάλο παράπονο. Γιατι δεν την εξετάζει; . Να βάλει το ακουστικό στο θώρακά της. Να της πάρει μια πίεση. Να μετρήσει τις σφίξεις της. Πως είναι δυνατόν να της γράφει φάρμακα για την υπέρταση χωρίς να της έχει πάρει ούτε μία φορά την πίεση;. Άνθρωπος είναι δεν είναι μηχανή. Γέρασε αλλά δεν είναι χαζή. Βλέπει ότι ο γιατρός περιμένει κάτι . Θέλει κάτι κάτω από το τραπέζι. Δεν συμπεριφέρεται το ίδιο με τους άλλους ασθενείς. Κρατεί περισσότερα η επίσκεψη και τους εξετάζει. Καταλαβαίνει . Ξέρει τι θέλει. Δεν είναι ότι δεν έχει λεφτά αλλά δεν θέλει να δώσει φακελάκι.Σε κανέναν δεν δίνω ! δεν το αξίζει. Τα τελευταία 5 χρόνια στο βιβλιάριο της τίποτα δεν έχει αλλάξει. Στο ιατρείο του καρδιολόγου βιώνει το ίδιο, απαράμιλλο, σκηνικό. Η επίσκεψη στο ΙΚΑ έχει καταντήσει καρμπόν. Ναι αλλά αυτή άλλαξε πολύ. Γέρασε και φοβάται. Τον θάνατο

Η Ευγενία Ηλιουπούλου είναι Πλαστική Χειρουργός και αρθρογράφος

Ελήφθη 2-6-2009